Visueel ontwerper / maker
In de 17e eeuw stond er op de Hoogstraat in Rotterdam een Dolhuis. Het Dolhuis was bedoeld voor het opnemen van zwakzinnigen en krankzinnigen.
In het Stadsarchief Rotterdam hebben wij medicijnbrieven gevonden waar de experimentele geneeswijzen van vroeger uit op te maken zijn.
De houding tegenover outsiders van de maatschappij is in de loop der eeuwen drastisch veranderd in Nederland. Waar in de tijd van het Dolhuis iedere persoon die anders was in een gesticht werd gestopt, wordt iedereen tegenwoordig beschouwd als individu en naar een passende omgangsvorm gezocht.
Jeroen Pomp (1985) is een jongen met autisme. Tegenwoordig wordt hij niet als krankzinnig gezien, maar krijgt hij de ruimte om zijn talent als tekenaar te ontwikkelen. Hij heeft zelf een medicijn gevonden tegen zijn agressiviteit, namelijk de shampoos van Kneipp, voor iedere emotie een andere geur.
Wij hebben aan de hand van dit veranderende verschijnsel een performance-stuk gemaakt. De medicijnbrieven uit het Dolhuis worden van het lichaam gewassen met het persoonlijke medicijn van Jeroen.
Mijn ervaring:
Waarom deze productie nog steeds belangrijk voor mij is, is om de diepere laag die erbij kwam kijken. Om in het stadsarchief iets te vinden wat mijn interesse wekt en dit verder te onderzoeken om vervolgens de bevindingen te vergelijken met het heden.
Voor dit onderzoek zijn wij onder andere naar Het Dolhuys museum in Haarlem geweest, om zo een beter beeld te krijgen van hoe de situatie vroeger was. Om het heden te ervaren hebben wij contact gezocht met De Herenplaats, dit is een atelier in Rotterdam voor mensen met beeldend talent en een verstandelijke beperking of psychiatrische achtergrond, hier hebben wij ook Jeroen ontmoet.
Het onderzoek doen en een visuele uiting maken om het verhaal beeldend te vertellen is wat mij erg aanspreekt aan deze productie.
Geproduceerd door: Mikki Sindhunata & Denice Zwiers
Release datum: december 2015